Wykorzystanie regulatora czynności mięśniowych MFS w leczeniu 11-letniego pacjenta rosnącego z II klasą szkieletową, podgrupa 2 – opis przypadku
Największa grupa pacjentów poddawanych leczeniu ortodontycznemu to grupa z zaburzeniami II klasy szkieletowej, zębowej oraz ze zgryzem głębokim. Jeżeli tym wadom towarzyszą nieprawidłowości funkcji motorycznych związane m.in. z oddychaniem czy połykaniem, to proces likwidacji zaburzeń jest dużym wyzwaniem zarówno dla lekarza, jak i leczonego.
Wady klasy II pojawiają się statystycznie najczęściej, a według badań niektórych autorów dotyczą nawet co czwartego pacjenta. Wśród czynników etiologicznych zębowego zgryzu głębokiego podaje się dziedziczenie genetyczne. Zwykle tę grupę pacjentów charakteryzują: szczególny wzrost szkieletowy, profil wypukły lub prosty z długim nosem, brachycefaliczny typ wzrostu z pogłębioną bruzdą wargowo-bródkową i silnie zaznaczoną bródką [1] (...).
Autorzy: lek. stom. Monika Ośko, prof. Jose Duran von Arx
Całość artykułu przeczytaj tutaj.
Czasopismo zamówisz na www.dlaspecjalistow.pl.
fot. archiwum autorów